KAMU SENDİKALARI VE ÇALIŞANLARI

       İsmailSARIÇAY                                                                          20.08.2002

        e-posta: isaricay@gmail.com  

         Uzun yıllardan beri mücadelesi verilen kamu çalışanları sendikaları kuruluş kanunu bilindiği üzere yakın zamanda çıktı.

         Bu kanunun çıkması her ne kadar istenen niteliklerde olmasa bile büyük bir ilerleme sayılabilir. Temel amaç toplu sözleşmeli-grevli bir kanundu ama olmadı.

         Çıkan kanunda bunun yerine toplu görüşme yapabilme hakkı verilmiştir. Toplu görüşmede olsa,kamu çalışanları bu fırsatı  iyi değerlendirmek zorundadır. İleride öyle sanıyorum ki grevli-toplu sözleşmeli görüşme hakkı da elde edilecektir.

         Kamu sendikaları temsilcileri,15 Ağustosta   kamu işverenleriyle ilk defa bir araya gelerek toplu görüşmeye başladılar. Türkiye tarihinde bu bir ilktir. Belki de istekler tamamen karşılanmayacak ama, hiç olmazsa çalışanlar isteklerini birinci elden ilgililere ulaştırabileceklerdir.

        Bu zamana kadar kamu çalışanlarına(emekçilerine) hiçbir şey sormadan,fikirleri bile alınmadan tek taraflı olarak karar alınıyor,hiçbir zaman da(bazı istisnalar hariç) kamu emekçilerini memnun edecek bir ücret veya zam verilmiyordu. Her zaman kamu emekçileri verilene razı olmak zorunda kalıyordu.

      Zaman zaman ülke çapında gösteri ve protestolar olsa da,bu durum  kamu işverenlerinin kararlarını değiştirmedi. Çünkü çalışanların elinde kullanabilecekleri bir koz da yoktu.

       Yaptırım gücü olmasa da, sendikalar bugün gelinen noktada,işveren karşısında güç birliği yaparak,kamu çalışanları lehine alabilecekleri azami hakları alabilmelidirler.

        Toplu görüşmeye katılan Kamu-sen ve Kesk temsilcileri aralarındaki bütün ayrılık ve anlayış farklarını bir tarafa bırakarak,tek vücut halinde çalışanların haklarını birlikte savunmak zorunda olduklarını unutmamalıdırlar.

     Hiç kimse kendi ikballerini düşünerek pasif kalma veya siyasi gelecek düşüncesiyle çalışanların çıkarlarını savsaklama lüksüne sahip değildir.

     Özellikle eğitim camiasının son yıllarda kaybettiği bazı hakların geri alınmasında ısrarcı olunmalıdır.

     Bunlardan bazılarını sıralayacak olursak;

    -Merkezi sistemle veya okullarda yapılan değişik isimlerdeki sınavlarda,büyük bir adaletsizlik oluşturan başkan-gözcü ücret ayrımı düzeltilmelidir.

   -Önceden olduğu gibi haziran ve eylül aylarında yapılan sınavlarda,öğretmelere verilen aylık toplu ücret uygulaması tekrar geri getirilmelidir.

    -Teknik öğretmenlerin elinden alınan eksersiz çalışmaları,yıpranma gibi hakları geri iade edilmeli ve yerinde sayan teknik eğitim tazminatları,günün şartlarına göre gerekli artış sağlanmalıdır.

   -Sınıf öğretmenliği ve kol çalışmalarında önceden verilen üç saatlik ücret tekrar verilmelidir.

     -Her eğitim-öğretim yılı başında öğretmenlere verilen,eğitim-öğretime hazırlık tazminatı,eğitim öğretim ordusunun ayrılmaz parçaları olan,okulların eğitim ve öğretime hazırlanmasında büyük katkıları bulunan,memur,teknisyen ve hizmetlilere de verilmesi sağlanmalıdır.

    Ayrıca;

   -Memur eş ve çocuklarına(iki çocuk sınırlaması da kaldırılarak) verilen aile yardımı,her yıl günün şartlarına göre yeniden düzenlenmelidir.

   -Tüm kamu çalışanlarının fazla mesai ücretleri,günün şartlarına uygun bir değerde tespit edilip,gecikmeksizin zamanında ödenmesi sağlanmalıdır.

    -İşçilere verildiği gibi,memurlara da her üç ayda bir,bir maaş tutarında ikramiye verilmesi sağlanmalıdır.

    -Kira yardımları şu anki  komik durumdan kurtarılarak,günün şartlarına uygun hale getirilmelidir.

    Yukarıda sıraladıklarımızın bir çoğu aslında yeni istekler değildir. Bir kısmı daha önce uygulamada olup yakın zamanda çalışanların hilafına kaldırılan haklardır. Bizler hep “verilen haklar geri alınmaz” bilirdik ama, ne yazık ki öyle değilmiş.

    Toplu görüşmelere katılan kamu sendikaları temsilcileri,kamu çalışanlarının isteklerini bir an bile unutmadan,iyi bir pazarlık yaparak,fakirlik sınırının 1 milyar 100 milyona çıktığı günümüzde, çalışanları bu sefalet sınırının üstüne çıkarmaya  çalışacaklarını ümit ederek,bütün çalışanlar alınacak sonucu sabırla  beklemektedirler.

<==Anasayfa