VANDALİZM

 İSMAİL SARIÇAY

E-Posta: isaricay@gmail.com    

Öyle insanlar vardır ki ne acıma duygusu vardır, nede merhamet.

Şiddetten ve zarar vermekten zevk alırlar.

Ne masum tanırlar ne suçlu.

Ne eğitim yuvası tanırlar ne sanat eseri.

Önüne ne gelirse her şeyi tahrip ederler.

İşte geçtiğimiz hafta Türkiye bunları yaşadı.

Doğrusu tam bir Vandalizm’di.

Geçen hafta İstanbul’da IMF ve DB’nin toplantıları vardı.

Birçok kesim bu toplantıları protesto etti.

Kimi yürüyüş düzenledi kimi basın toplantısı.

Kimisi yazılarla, kimi sözlerle tepkisini gösterdi.

Televizyonlarda görüldüğü gibi kimileri de önüne geleni yaktılar, yıktılar.

Vandalları aratmadılar.

Gördüklerimiz hepimizin kanını dondurdu.

Elbette protesto etmek herkesin hakkıdır.

Ancak bunu vahşilik derecesine vardırmamak gerekir.

Zarar, Protesto edilenlerden ziyade masumlara çıkarılmamalıdır.

Yazıktır günahtır.

Masum birçok vatandaşımızın ya iş yeri tahrip edildi ya da arabası.

Hatta evlerinin camları bile yere indirildi.

Gözlerinin gördüğünü tarumar ettiler.

İstanbul sokaklarını adeta işgal ettiler.

Nedir bu şiddet, bu öfke?

Bu çocuklar kim ya da kimin?

Elbette bu çocuklar hepimizin.

Sahip olamadığımız ve eğitemediğimiz.

Tabi ki siz sahip çıkmazsanız birileri sahip çıkacaktır.

Çıkmaktadırlar da.

Kimisine Teröristler sahip çıkar.

Dağa çıkartır, eğitir.

Sonra askerinize, polisinize saldırtır.

Kimisine çeteler, mafyalar.

İşte böyle Vandal yaparlar.

Kimisine yol kestirtirler, soygun yaptırtırlar, adam kaçırtırlar.

Kimisine de suikast düzenlettirirler.

Yâda böyle sokaklara salar masum insanların evini, arabasını,  işyerini tahrip ettirirler.

Bunlar daha bu yaşlarda böyle.

Üç beş yıl sonra bu çocukların halini düşünebiliyor musunuz?

Bunlar yarın akla hayale gelmeyen daha nice vahşetlere imza atarlar bir düşünün.

Bunları düşünmek bile insana ürküntü veriyor.

 12.10.2009